5 Nisan 2013 Cuma

Boy, everbody is stupid except me



Gün geçmiyor ki Facebook ve Twitter'da yeni bir komikli& atarlı fotoğraf veya video paylaşılmasın. Gün itibariyle üye insan sayısı kadar hayran grubu içeren Facebook, herkesin sevme ve sevilme ihtiyacını biraz olsun gideriyor. Kendimize hayran olabileceğimiz sayfalar yaratabiliriz. Kendimize abone olabilir, kendimizin paylaştıklarını beğenebiliriz. Tıpkı bir mastürbasyon gibi tüm gün takdir dağıtıp aynı zamanda takdir de toplayabiliriz. En önemlisi de yandaş bulup takdir toplamak için harika bir mecra haline dönüşen sosyal medya sitelerinin gece gündüz açık olmasıdır. Zamansız bir mekanda "her fikre" açık bir ortam bulunabilmesi, kendimizi daha çok kişiye ifade edebilmemize olanak sağlıyor. Mı acaba? Aynı fotoğrafın veya videonun onlarca defa paylaşıldığını gördükçe ortak bir sanal kültür yarattığımızı da ara ara düşünmüyor değilim. Çılgın gibi bir fotoğraf paylaşımı ve fikir beyan edilişi gerçekleşiyor. Bu herkesin kendi fikrini ifade edebileceği bir platform bulması açısından çok çok olumlu olsa da, sürekli aynı doğrultuda paylaşılan aşağılayıcı gönderiler bazen sinir bozabiliyor.

Bizi bu şiddetin ortasına bırakan şey saf şeytan arayışının ta kendisidir. Bazı kişilerin veya toplulukların yaptıkları hiç iç süzgeçlerden geçirilmeksizin itin götüne sokulur ve her yaptığı fiilin altında bir pislik aranır. Zaman zaman hoşlanmadığımız kişiler veya kuruluşlar tarafından gerçekleştiren iyi şeyler de olabilir. Tıpkı hoşlandığımız veya desteklediğimiz tarafın aynı şekilde kötü fikirleri savunmaya meyilli olabileceği gibi. Belli bir taraftan gelen tüm adımların saf iyi ya da saf kötü olduğuna karşı sarsılmaz olan inançlarımız bizleri hiç bir şeyi tartışmamaya, iyice değerlendirmemeye sevk eder. Aynı zamanda da bizi bir o kadar totaliterleştirir ve körleştirir. "Bizler" gibi olanlardan takdir toplar, "bizler" gibi olan çevremize de beğeniler saçarız. Bu hayatımızı kolaylaştırır. Biri ya kötüdür ya da iyi. Kendime yandaş buldukça beyni dağılmış bir "terörist" fotoğrafı paylaşmak benim insani görevimdir. Çünkü onlar bir insan değil bir metadır. Bir fikrin somutlaşmış görüntüleridir. Bunlara o kadar inandım ki şiddeti haklı kıldım, devlet eliyle yapılan şiddeti unuturum gibi oldum, gömdüm. İnsanlığı göt cebime koydum, benim gibi düşünmeye ölümü, işkenceyi, en kötüsünü uygun gördüm. Bu bir gerçek, su götürmez bir pisliktir. Sabit fikirlerle bir puta taparcasına hep aynı çizgide kalmak istikrar değil kolaya kaçmak veya değişen gündemleri kabullenememektedir. Herkesin kendi düşünme, değerlendirme yeterliliği varken Atatürk'ün rahat, güvenilir ve sarsılmaz kucağına oturup da oradan eğilip dışarı bakmamak, "hayat boş eğlen coş" fikrini benimseyen ergen diye tabir ettiğin kişinin gayesinden çok da farklı değil. Güçlü bir liderin gölgesinden dışarı çıkmadan geniş bir gruba dahil olma fikri o kadar cazip gelir ki ötesini aramaz, var olanı sorgulamaz hale dönüşürüz.

İlkokul'da hocalarımız eleştiri yapmanın sadece bir yerme yada kötüleme değil aynı zamanda yapılan eyleme bir derinlik katabilecek bir araç olduğunu söyler dururlardı. Eleştirmek her zaman olumsuz değil aynı zamanda olumlu bir yönde de yapılabilir derlerdi. Anlaşılan o ki okullarda öğretilen nadir yararlı şeyler biri olan bu duyguyu bütünüyle özümsemeyi becerememişiz. Belli zümrelerin bazı aksiyonları üzerinde hiç düşünülmeden onların anında eleştirmesi, üstünkörü bildiğimiz şeylerin üstünü kapatmak için harika bir kılıf oluşturuyor. Bu da yapılan bazı eylemlerin incelenmeden, iyice anlaşılamadan eleştirilmesine sebebiyet veriyor. Bu bizim hemen her şeye anında tepki vermemiz, hiç bir şeyi etraflıca düşünmeden ona karşı çıkmamıza veya onu takdir etmemize neden oluyor. Son günlerin popüler gündemi ve eleştiri konusu akil insanlar. İktidardaki partiyi bütünüyle eleştiren hemen hemen herkes bu akil insan projesine olumsuz tepki verdi. Bunlar akil insan mı pehhh hadi oradan sende! Onların akli kendine yetmez! gibisinden asıl olayın önemi üzerinde hiç düşünülmeden yorumlar yapıldı. Akil insan olarak seni mi seçecekti? Meğer herkes akil insan olmaya ne kadar da meraklıymış. Senin neden akil insan olmadığın hakkında hiç düşündün mü? Köprülerin kurulması ve ikinci sınıf vatandaş muamelesi gören insanlarla iletişimin kolaylaşması adına seçilen bu heyete, düşünmeksizin anında tepki veren düşmanca fikirli "birinin" katılmaması çok da yerinde olmuştur. Yapılan faaliyetin savaşta ölen yüz binlerce insana ek olarak yüz binlercesi daha ölmemesi için kurgulanmış olması hiç konuşulmadan, "akil insanlar iktidar partisinin maymunlarıdır" denerek bütün sürecin bir kenara atılması, bir günde yüzlerce fotoğraf paylaşıp karşıt fikri aşağılayıcı paylaşımlarda bulunma eylemini mükemmel bir şekilde açıklıyor. Benim dışımdaki herkes salaktır diyerek birlik değil nefret yaratırız. Peki peki. En güzelini sen yaptın. En güzel şarkıyı sen yazdın. Evet beni de çarmığa asabilirsiniz. Marangoz bana yakın bir şeylerde hemen bir şeyler ayarlarız. Eğer beni sevecekseniz tüm parti liderlerine sikimi yalamalarını söyleyebilirim. Eminim bu sizi memnun edecektir. Eğer öyleyse bu çarpık ve vahşice tutkularla sevmeyin beni. Ben kimseden değilim. Ben tek siz hepiniz!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.